Fue la madre de todos los festivales. Woodstock 69: paz y amor. Celebración del amor libre, del idealismo, de las ansias de cambio. Cuatrocientos mil asistentes se congregaron en la granja de un tal Max Yasgur, en el Estado de Nueva York. En el escenario, The Who, Jefferson Airplane, Joan Báez, Santana, Canned Heat, la Creedence, Janis Joplin y Jimi Hendrix, entre muchos otros. Tres días que supusieron un antes y un después para una juventud estadounidense que imaginaba un futuro brillante y optimista, sin guerras, sin fronteras.
Comentarios
Luz, fuego, destrucción
El mundo puede ser una ruina
No lo podemos permitir
Luz, fuego, destrucción
A nuestros enemigos hay que vencer
Luchando hasta el final
Volando, volando, siempre arriba (siempre arriba)
Na na na, tú y yo, lucharemos los dos
Volando, volando, siempre arriba (siempre arriba)
No pude evitarlo
#3 Anem-a a buscar la bola de drac
Envoltada en un misteri, és
Un gran secret.
Anem-la a agafar,
La bola de drac,
Entre tots els misteris, él
Més divertit.
És un mon d'encis, un pais
Encantat
On contents, tots
Nosaltres, ara hi farem cap.
En moltes coses precioses
Ara ens podrem
Transformar,
Creuar l'espai i en un nuvol,
I aixi poder viatjar.
L'aventura comença ara
Anem-la a buscar
Anem, anem,
Anem, anem, anem.
#3 #4
Atravesei unha nube brillante,
atraveseeeeeei, atraveseeeeei
O meu corpo tinguiuse
de moitas cores distintas.
Aproveitei a explosion do volcán,
do volcáaaaan
e o planeta perdeu a súa vida dun golpe
Sei que se un dinosaurio atopo no meu camiño
Estou disposto a todo,
a todos esmagarei,
a tooooodos.
Nada, naaaada, estou disposto a todo,
a calquera cousa que veña.
Nada nada, o rio cruzarei moi veloz
e os peixes asustarei
Nada nada, estou disposto a todo,
a meterme na boca do lobo
aínda que me devore
Nada nada, hoxe tamén manterei
a miña cara sonrinte
A pesar de tooodoo
A pesar de tooodoo
#7 es pura idiosincrasia metida en una intro para niños, así hemos terminado
#3 #4 #7
goazen lagunok
amets betean
dragoiaren bola bila batera
horain badakit nongo zuloan
dagoen altxorrik ederrena
gure mundu hau irla handi bat da
ta hortxe ostenduta
altxor eder bat
bihotzean badut nik amets on ederrik
ta ez da eguzkirik distiratsuagorik
guazen bihotza betean
aurki dezagun goazen, goazen, goazen, goazen
tximistaren bidetik
dragoi bola bila
itsaso eta lurrez
bihotz bete ametsez
ta altxorra geuretzat izango da
ekin lagun bideari
Songokurekin ez da beldurrik
zeru goian nahiz lurrean
egan eginez laster altxorratu du
goazen lagunok
amets betean
dragoiaren bola bila batera
horain badakit nongo zuloan
dagoen altxorrik ederrena
gure mundu hau irla handi bat da
ta hortxe ostenduta altxor eder bat
#3 a mi me encanta la parte que no has puesto.
Juntos, podremos romper un iceberg..
Unamos nuestras manos.. Combatamos al mal que nos persigue.
Los mismos que asistieron al Woodstock 69 son los que quisieron sacarles hasta los higadillos a los que asistieron al Woodstock 99
#1 Recuerdo cuando sucedió cómo se vendió por la tv simplemente como una juventud descontrolada aludiendo a la típica y simplista guerra intergeneracional. Vividos unos cuantos festivales desde aquellas y visto el reciente documental de Netflix, creo que tal y como se trató a los asistentes lo realmente difícil es que no hubiera acabado así fuera el año que fuera.
Lo que no se recuerda de Woodstock 69 es que también fue un jodido desastre organizativo... que terminó convirtiéndose en leyenda por el símbolo, el año y los grupos que tocaban. Pero esas imágenes de hippies tumbados con una manta, compartiendo abrigo o comida, no era tanto paz y amor como racionar y compartir víveres en un festi con una logística nefasta.
#2 lo mejor del artículo es cómo termina:
¿Cómo sería un Woodstock 2022 —sobre todo después de la ola de pinchazos a mujeres que leemos todos los días en los medios?— Habría que verlo.
#2 hombre, cosas de la época. Un capitalismo perfeccionado como el de ahora habría mejorado eso.
#10 Ejem, Fyre Festival, ejem.
#13 era una ironía lo de capitalismo perfeccionado... Con todo me quedo con woodstock. De todos modos veo que lo que comentas fue un fraude, algo que supongo se hizo famoso precisamente por su excepcionalidad.
#14 Ah, perdón, aquí a veces es complicado saber cuándo alguien está siendo irónico.
Por lo que sé de Fyre Festival, no empezó como un fraude. Fue simplemente un desastre organizativo brutal por parte de gente incompetente y desvergonzada. El fraude se dio cuando, en el momento de ver que no podían cumplir con lo ofertado y pagado, siguieron adelante en vez de cancelar.
En el documental de Fyre Festival precisamente uno de los asesores decía que intentaron huir hacia delante como habían hecho en Woodstock: todo había sido un desastre pero nadie recordaba eso por los grupos, el ambiente y el símbolo.
Por desgracia a ellos no les funcionó, porque eran igual de incompetentes que los organizadores de Woodstock pero además resultaron ser unos estafadores (grupos anunciados que no estaban contratados, para empezar).
Hostia estoy viendo Trainwreck woodstock 99 en Netflix, recuerdo que quise ir... Cómo puedo no recordar lo que pasó? No salió en los telediarios? Flipo.
Quizas porque los pijos que fueron al del 69 pensaban que su vida iba a mejorar con respecto a sus padres... y los del 99 ya sabian que no. Recordemos "Fight Club", "American History X"
Y recordemos que un anio antes habia sido el Mayo del 68 en Paris...
Hay un fenomeno muy curioso de la escena muscial americana: que no nunca hubo un un rock urbano como lo habia en Espania con Barricada, pero la musica medio protesta paso a rap incluso en los 90.