Antonio Soto era natural de Ferrol, pero con só 17 anos cruzou o Atlántico cruzou o Atlántico rumbo Arxentina, como fixeron moitos outros galegos, co obxectivo de ter unha vida mellor. Porén, o seu camiño nas terras da Patagonia foi diferente, pois liderou folgas rurais como secretario gremial da produción de lá para exportación. Era o ano 1918 cando Antonio Soto se aliñou ao sector bolchevique, nun contexto no que as condicións laborais que vivían campesiños e inmigrantes se aproximaban á escravitude. Xornadas laborais de entre 12 e 16 horas..