Publicado hace 8 años por --162822--
Portada
mis comunidades
otras secciones
Comentarios
#3 Yo más bien estaba pensando en los tiempos en que un examigo macarra como el de este caso, aun siendo un macarra, no era tan estúpido, arrogante e infantil como para sentirse víctima y considerarse en el derecho de ponerle una denuncia al que le había dado de su propia medicina, y se jodía y aprendía a dejar a su víctima resarcida en paz.
#7 pues yo prefiero la gente que madura y de adultos cuando se habla de violencia lo resuelve por la via legal. En los "buenos" tiempos pasados no habría denunciado, es cierto, se la habría devuelto de nuevo.
#8 O sea, ¿tú crees que el examigo de #0 lo ha denunciado con ánimo de arreglar la violencia por la vía legal?
#9 No, he dicho que ahora le ha denunciado, en otros tiempos le habría partido la cara. Yo prefiero la versión de ahora y no la del ojo por ojo.
#10 No, he dicho que ahora le ha denunciado, en otros tiempos le habría partido la cara.
Lo de partirle la cara depende de cálculo que hiciera de las posibilidades de que se la volviesen a partir a él. No sé por qué supones que todo macarra que recibe unas hostias es Supermán.
Yo no prefiero la versión de ahora, porque le sigue dando problemas a #0. Me gusta más el final en el que el macarra se queda bien hostiado y tranquilito.
(Qué le voy a hacer, soy así de “garrulo”.)
#13 Porque la primera frase del envio es "Yo sufrí bullying con el típico gordote y fuerte de clase"
#14 Hombre, el tío más cachas de la clase no es Supermán. Supermán no existe. Yo no sé si #0 está muy cachas o no, pero por lo que se ve ya fue capaz de darle unas hostias. Lo mejor siempre es actuar en el terreno en que uno es más fuerte y está más protegido. Eso es cuestión de valorarlo. Lo que no se puede admitir es que un macarra se avasalle (ni que te avasalle con su puño ni con su denuncia).
#16 No, lo que no se puede hacer es actuar con violencia y quedar impune, por mucha razón que tengas. Si te lias a ostias con el muy bien hecho, pero asume las consecuencias. Y por suerte vivimos en una sociedad en la que las consecuencias son legales, en otros tiempos las consecuencias hubieran sido mas violencia, y decir "no pasa nada porque soy mas fuerte" no hace que esta sociedad sea mejor, hace que sea una sociedad en la que el que da ostias mas fuertes tiene una justicia y el resto tiene otra. Yo no quiero una sociedad así, y tu?
#17 Por supuesto, estamos todos de acuerdo en nuestro mundo ideal. Mientras tanto, en el real es probable que #0 esté con el temor de que lo condenen en el juicio que le ha puesto el macarra y su padre, y aunque confíe en el efecto sancionador de la denuncia que le ha puesto él al macarra, también estará pensando que viven en la misma ciudad, que nunca se sabe si al volver a encontrárselo pasará algo, etc. Al final, en estos casos, lo que suele pasar es que la víctima se condiciona su vida aunque legalmente le den la razón.
Es como el acoso escolar: aunque a tu hijo acosado le defiendan eficazmente y sancionen a los acosadores, al final lo más probable es que lo lleves a otro sitio, porque ya hay mal ambiente, porque lo señalan, etc. Y al final, la gente la gente que se porta mejor lo que quiere es estar tranquila y se va a otro lado.
#18 Y eso no pasaba en los buenos tiempos en los que le podías partir la cara al que te puteaba de crio y nadie te denunciaba, cuando no había juicios sobre estas cosas y el ex-acosador se quedaba bien hostiado y tú en paz. No?
No se, a mi me parece que te has colado y mucho, y el sistema aunque ahora no es perfecto, es mejor que antes. Pero vamos, que cada uno tiene su opinión, para ti el ojo por ojo es un sistema mas efectivo, pues bien por ti.
#20 No, hombre. He hecho un simple comentario, no una propuesta de reforma del código penal. Dejémoslo ya.
#18 #15 #16 Pues el tío es bastante normal y majo, al menos aparantemente. Pero después de todo esto, hablando con otros amigos, me dijeron que en mi ausencia (durante la adolescencia, que yo no estuev por la mudanza) se había peleado más de una vez.
Su padre, un tío simpático. Había recorrido hacía 1 mes unos 160km para llevarnos (a X y yo) al pueblo de otro amigo, para recogernos el día siguiente. Pero cuando me llamó no atendió a razones, se puso hecho un basilisco, y luego no atendió ni mis SMS ni llamadas intentando explicar lo sucedido (X no le había dicho que él había hecho algo también, y había empezado).
Lo vi un día, después de la pelea, cenando con sus padres, en cuanto me vio bajó la mirada, y la pobre de su madre se me quedó mirando fijamente. Eso sí que me sabe mal, pobre mujer (lo educaron consentidamente y no podían con él. Además, fue la primera con la que intenté contactar para contarle lo que había pasado).
En fin, que me siento muy mal por haber sido violento, pero me quedó claro que X sigue siendo el mismo imbécil que cuando teníamos, 5, 6, 7, 8 y 9 años. Lo más curioso fue que la mayoría de excompañeros de clase de primaria no se sorprendieron de lo sucedido. No sé, he conocido el lado de la rabia descontrolada y su materialización en la violencia, y con esa vez me basta.
PD: Aunque no es a consecuencia de todo esto, ahora vivo y estudio en una ciudad a casi 300km del pequeño gran pueblo de Valencia donde esto ocurrió, y he vivido durante muchos años; y oye, es todo un alivio.
#25 No le des muchas vueltas; por lo que dices son un gilipollas y un malcriado.
#25 A lo mejor en éste momento te detesta, pero si le queda algo de sensatez, puede que dentro de diez años mire para atrás y piense "la colleja, el azotito, el límite que me debieron marcar de niño y jamás lo dieron, me lo puso un compañero que estaba hasta las narices de mí, y tengo que agradecérselo".
Tú mismo dices que había estado en otras peleas y que su madre quiso que retirase la denuncia; es probable que la mujer vea qué bonita criatura tiene en casa y haya intentado hacerle razonar y que se dé cuenta de que no puede ir por la vida avasallando a la gente. Entre otras cosas, porque le pasará esto; que diez veces se encontrará a personas que no desean armar jarana, pero la undécima se encontrará a otro que sea peor que él, o que esté hasta las narices por cualquier razón, o que se diga a sí mismo que no tiene porqué aguantarle... y salten contra él y le dejen la cara como una película de miedo. Es probable que hasta la fecha, nadie le haya plantado cara y menos aún le hayan dado todas las hostias que le tenían que dar, así que te garantizo que a partir de ahora, antes de ponerse burro con otra persona, se lo va a pensar.
#33 #36 #37 Mil gracias, da gusto leeros.
Los justificaciones llegan hasta ahí. Y yo llego al punto de que no me mola haberle destrozado la cara a alguien con 20 años. Pero entiendo porqué pasó y vi su mierda de reacción después de lo ocurrido.
Conclusión: No me voy a sentir culpable salvo por esa mínima sensación de civismo de rechazar la violencia. Pero "me entiendo" perfectamente.
#25 No te siente mal, se lo merecía por mucho que gente comoVarlak_ diga que la violrncia nunca tiene sentido.
Claro que lo tiene, si no le hubieses parado ese día quizá otro un poco mas tocado la que hubiese llorado hubiese sido tu familia.
Si te agredió así no es por el alcohol, es porque le salió la vena matona, añoraba tiempos en los que te dominaba con facilidad.
El alcohol es un perfecto deshinibidor, lo que haces alcoholizado, bailar, cantar, escalar una peligrosa pared o pegar a un amigo sin venir a cuento no lo produce el alcohol, esta dentro de ti. Te apetece, pero no te atreves a hacerlo.
#47 no sólo eso, "a cambio pegame tu un puñetazo", eso sigue siendo un método de dominación y miedo, demuestra que se ve por encima tuya y deja que le pegues, como si no fueras a causarle un problema. Bien, la violencia esta mal, muy mal y no soy partidario, pero ese chaval sigue intentando demostrar superioridad mediante la fuerza, después de tantos años y tantas peleas documentadas no entiende otro lenguaje, así que machacalo en su reino(pero bien machacado y humillado) y por primera vez en su vida puede que se de cuenta de que no le interesa volverte a tocar. Porque seamos sinceros, se trata de un cobarde y seguirá avasallando a otros para sentirse mejor.
Por otro lado, está respuesta la doy así debido a su situación,@daniiron ha sido víctima de abusos desde la infancia y después de tanto tiempo la situación se ha repetido. El estrés provocado entiendo que ha debido de ser bastante fuerte y no se debe consentir una pelea "de colegueo". Lo idóneo es que cada vez que recaiga inflarle a denuncias, animar a sus víctimas, en definitiva una defensa legal y dejar de ser marrulleros. Pero ante una situación así, me parece bastante lógico.
#25 es un soplapollas. Más le tenías que haber pegado. Y presenta las amenazas en juicio
#25 De entrada, de pequeño nunca dejé que mi hicieran eso, era el más bajito y siempre era el objetivo fácil, me partí la cara unas cuantas veces con varios abusadores que nunca volvieron a repetir. Lo siguiente es que con gente así no mantengo amistades. Por último, en tu caso, hubiera pagado la multa y le hubiera dado otra ensalada de tortas y me hubiera asegurado de que no lo olvida. Lo se, es una solución extremadamente violenta, pero la gente así toma las cosas por su mano y no aprenden salvo por la vía del miedo. Lo realmente triste es que a esa edad siga con esa actitud, ese chaval es carne de cañón, y si no lo haces tu, un día va a topar con alguien menos considerado que no le va a permitir esas gilipolleces, así que tranquilo.
#14 A matoncetes de mi clase que con 15 años me parecían gigantes les saco 10 cm. No todos los niños se desarrollan igual ee rápido.
#10 Bueno a ver, según la historia, ya de mallores le volvió a zurrar, muy civilizado a X yo no lo veo.
#100 Este soy yo ahora.
#9 Os aseguro que no.
Es muy infantil X.
Evidentemente, la noticia corrió como la pólvora toda la ex clase de primaria y nuestras correspondientes madres, las cuales tenían muy buena relación (yo mismo se lo dije a la mía y me intenté poner en contacto con la suya).
Su padre me llamó amenazándome. Y más tarde me enteré de que su madre le había insistido en quitar la denuncia, pero se negó cabezonamente a hacerlo.
#11 Su padre me llamó amenazándome
Tiene sentido; el macarrismo se suele transmitir genéticamente.
#15 Es la educación lo que marca la diferencia, no la genética... si fuera por la genética aún nos comportaríamos como cavernícolas.
#15 Culturalmente
#11 las amenazas también son delito si no las has grabado exponlo en el juicio
#11 A mí lo que realmente me ha inquietado de este último comentario tuyo es ese "nuestras correspondientes madres [...] tenían muy buena relación". ¿Sabían esas correspondientes madres que X era un abusón cuando era un niño? Porque de ser así, me parecería muy grave el hecho de que unos progenitores pasen por alto los abusos de sus hijo (tanto si son víctimas, como si son agresores), sobre todo siendo éstos menores.
Lo digo porque a menudo pasamos por alto el hecho de que los abusos de todo tipo suceden porque hay una sociedad y unas autoridades (en este caso los padres, profesores u otros familiares) indolentes, especialmente cuando los directamente implicados son menores.
Por lo menos esa es mi percepción.
Por cierto mucha suerte en este caso. 🍀
#8 la vía legal tiene lo mismo de maduro que chivarte a la profe, o sea nada. Llámalo pacífico, pero creo que si el chico acude a las autoridades es porque es más flojo y cree que puede ganar por otras vías.
Sí Albert, maduro )
#54 chivarse al profesor, o denunciar, son las vías civilizadas de hacer las cosas.
Enseñar a los niños que no deben ser chivatos, es la razón por la que en España se perpetúan los malos hábitos, el que ve a alguien cometiendo un delito no hace nada por no chivarse.
Lo contrario es la ley del más fuerte, no del más maduro.
#95 Civilizado puede, pero de maduro no tiene nada
#99 Yo discrepo. Para mí, ser un chivato en el cole es estar todo el rato contándole chorradas a los profes o meterte a contarles trastadas de otros niños que ni te van ni te vienen ni hacen daño a nadie. Cuando alguien abusa de ti, se ensaña contigo y por más que hagas no puedes pararlo, lo maduro precisamente es darte cuenta de que necesitas ayuda y pedirla (al profe, a tus padres o a otro adulto que te pueda ayudar).
Lo malo es justo lo que dice #95, que esto se confunde con ser un chivato y por eso muchos casos de bullying llegan a los extremos que llegan; porque las víctimas no saben salir de ese círculo vicioso y temen ser tachados de chivatos, gallinas, infantiles... Lo peor de esto es que temen ser tachados de chivatos por esos adultos en los que deberían confiar.
#8 ¿Via legal? ¿Qué pretenderías conseguir si fueses el chico acosado del meneo y 15 años después denuncias a tu agresor, sin pruebas de ningún tipo? ¿Hacerle ver por via legal que sigues dolido por el bullying de aquella época?
Madurar no tiene estricta relación con lo ético, cuando un acosado le mete de ostias a su acosador, el acosador lo menos que debe hacer (si hubiera madurado) es asumir lo gilipollas que ha sido por hacer bullying a alguien en cierta etapa de su vida y agachar las orejas como indica #7.
Ir con 20 años a juicio porque tu mejor amigo que ha dado una paliza después de que tu casi le estrangules borracho, es de inmaduros con complejo de inferioridad. Casualmente como la mayoría de los que alguna vez hacen bullying a alguien "inferior" en cuanto a mentalidad o musculatura.
#7 Ese ha denunciado porque sus padres se lo han dicho.
Ese chaval en su familia es un santo, pero evidentemente están engañados.
#64 Muy posible, sí.
#0 Yo también tuve un amigo-enemigo y no sé cómo pudiste volver a quedar con él. Lo mejor de pasar al instituto fue perder de vista a semejante gilipollas porque hoy en día no le iba a dejar pasar ni una.
Qué buenos tiempos cuando no había juicios sobre estas cosas y el ex-acosador se quedaba bien hostiado y tú en paz.
#1 Los buenos tiempos en los que cada uno se tomaba la justicia por su mano... Como hecho de menos volver a Babilonia con su "ojo por ojo"... Buenos tiempos...
#3 echo*
#3 ¿Eso no era en Judea, lo de la Ley del Talión?
#1 ¡Sí señor!
Alega defensa propia
Y No sientas pena, que le den por culo
#24 Jajajajaja, tampoco es para tanto. En principio no tenía ningún rencor hacia él, lo consideraba "cosas de críos", pero en ese momento me salió todo, un montón de recuerdos, y empecé a sentir la misma sensación de impotencia y rabia que sentía de niño.
#23 Gracias. Eso voy a hacer, hablé con un abogado de confianza, y me recomendó eso (y con razón), y que probablemente el tema se solucionaría rápido y con una multa para cada uno. (Manda cojones )
#26 Sin tener p*** idea de derecho, yo creo que no se puede considerar defensa propia. El 'error' que cometiste en todo caso fue no devolvérsela inmediatamente, en vez de esto esperaste y luego fuiste a por él cuando estaba desprevenido, con lo que no te estabas defendiendo sino vengando...
#32 Premeditación y ensañamiento.
Yo tampoco tengo ni puta idea de derecho, pero creo que iran por ahi los tiros.
#26 empezó a él, di en el jucio que cuando volviste a acercarte hizo amago de volver a agredirte, para que no te caiga lo que dicen en
#34
#32
En tu defensa no es delito no ser del todo sincero.
#26 Mira lo siento, pero sí le tenías rencor, estaba ahí, solo que como buena víctima estás justificando todo el tiempo a tu agresor
Que si es tu amigo, que si es majo pero que tiene un pronto... que si es que sus padres lo mimaron demasiado
( pobrecico) Pronto dirás que te lo merecías y que él tiene razón por negarte a beber estando de fiesta, que él solo quería lo mejor para tí.
Tu tenías rencor, solo que lo justificabas como " cosas de críos" en el fondo te sentías culpable por sentrirte mal con él y cuando volviste a revivir el miedo y la humillación como estabas con la guardia baja y el alcohol desinhibe, tu cerebro reaccionó sin que saltaran los mecanismos de control y tu rabia y tu odio explotaron como cuando pinchas un globo.
Deja de justificarlo, deja de disculparlo.
NO hay ningún motivo por el que debiera tratarte así, no es mejor que tu, no es buena gente y No es tu amigo
#37 Oops, te quería votar positivo.
#26 mal, cosas de críos son peleas puntuales, lo tuyo fue abuso, nunca jamás llames amigo a alguien así y menos sigas quedando con el, porque lo único que haces es demostrarle que su "vasallo" sigue obedeciendole. Lo siento, espero no parecer cruel y menos después de lo que te ha pasado. Pero el mundo está lleno de gente y has tenido que quedar con el que te hizo la vida imposible...
#23 La doctrina de defensa propia no incluye a) sobrepasarte en una defensa b) la defensa tiene que ser inmediata no al cabo de unos momentos. Lo mejor que puede hacer es dejar que abogados por lo penal lleven el caso, sobretodo cuando la agresión lleva varios días de hospitalización
#66 ¿Tú no eres abogado verdad? Si no sabes de lo que hablas, no hables como si yo fuera un informático tampoco te digo que formatees tu disco ante un error de Windows...
#23 No es defensa propia si le atacó una vez terminada la agresión.
#12 No, No es tu amigo, no lo ha sido nunca, por muy majo que pueda ser a veces, un amigo te respeta y nunca te humilla, puede que os enfadéis y llegueis a deciros cosas feas o incluso llegar las manos en algún momento, pero es algo puntual y se hacen las paces y como si no hubiera pasado nada, pasa en las relacciones humanas, el roce, la presencia , la cercanía a veces nos hace estallar y enfadarnos con quienes más queremos, pero por lo que te leo no es el caso
Alguien que te quiere y un amigo te tiene que querer, te defendería en vez de atacarte, te trataría como un igual y no como un inferior.
Un amigo no necesita rebajarte ( Y al fin y al cabo el maltrato tiene mucho más de de rebajar a la víctima que de violencia) para él sentirse superior. No necesita hacer que tu brilles menos para él brillar más. Un amigo, debería ser alguien con quien contar, no alguien a quien temer. Un amigo no te pega sin motivo.
No has perdido nada, porque nunca tuviste su amistad, no te engañes, hay gente que no quiere amigos, quiere vasallos, hay gente que cree que son el ombligo del mundo y que todo debe girar a su alrededor, esa gente solo se quiere a sí misma. Nunca te ha ha querido y por tanto no has perdido un amigo sino que un maltratador se ha alejado de tu vida y debes estar contento por ello.
Ningún maltratador es un ogro el 100% del tiempo o nadie se le acercaría, necesitan aparentar que son majos y agradables, ser graciosos y en casos puntuales incluso atentos y serviciales, tienen que dar el pego , para que nadie sospeche de sus debilidades.
#36 Entre el "amigo de facebook y el "amigo" en el sentido que tu y yo entendemos hay todo un mundo de colores y grados
El que te hace bulling puede ser de tu misma clase pero decir que es el tipico "amigo" el acosador no suele ser amigo dime loco
#2 Sí puede ser, porque se normaliza la situación. Es un cabrón a ratos, a otros es un amigo, compañero de clase más.
#12 #2 "Hay malvados que serían menos peligrosos si no tuviesen ninguna bondad". François de La Rochefoucauld dijo. 😌
#12 Yo te entiendo. Yo tenía un "amigo" de la infancia y el colegio que me hacía la vida imposible y cuando fui adulto me di cuenta y simplemente pasé de él.
Pero una vez, ya de adulto, sí que soñé que le daba una paliza.
Suerte que sólo fue un sueño, pero te entiendo perfectamente.
En este caso el hecho de que hubierais consumido alcohol ayuda en el juicio, ¿Cierto?
#41 Por lo que tengo entendido, así es.
#0 El otro día, al hilo de este meneo:
BULLYING: Cuando tu hijo es el agresor
BULLYING: Cuando tu hijo es el agresor
europapress.esdije que los niños acosadores son malas personas y lo seguirán siendo toda su vida, aunque enmascaren mejor o peor su comportamiento. Dije también que prefiero mil veces que mi hijo sea víctima de acoso (que solo sería una circunstancia desafortunada) que acosador (que sería su naturaleza siempre).
#53 pues yo no estoy de acuerdo. Conozco demasiados contraejemplos como para aceptar que la "naturaleza" (sic) de alguien es inmutable desde la infancia.
#53 ¡Absolutamente de acuerdo!
El acosador es mala persona. Siempre. De adulto disimulará, pero su falta de empatía seguirá ahí, esperando para asomar la patita.
Como he comentado por aquí, a mí jamás de pequeño se me ocurrió abusar de alguien inferior físicamente. Y tenía físico para ello. Pero era todo lo contrario, prefería ayudar. El que abusa y acosa, lo hará siempre. Puede que se escape uno o dos que realmente maduren (me alegro), pero la mayoría seguirá igual.
#76 👩 En realitat estàs equivocat...segons les circustàncies i situacions tothom pot ser un assetjador o un assetjat, i també un assassí!
Estàs totalmente equivocat, la majoria dels que alguna vegada han assetjat algú durant la infantesa o l'adolescència mai més ho tornen a fer.
#92 Una cosa es unas circunstancias concretas (peligro, etc.) y otra ser un abusón, que es una conducta continuada.
No, no estoy equivocado.
#94 Estàs totalment equivocat...en realitat la majoria de nens i adolescents han fet alguna conducta d'assetjament alguna vegada...sovint perquè es deixen arrossegar pel grup.
Afortunadament maduren amb l'edat.
#97 No es una cuestión de madurar y automáticamente ya se soluciona solo, en estos casos de acoso (no hablo de hechos puntuales desafortunados), si no de acoso como conducta continuada y modo de comportamiento habitual.
Es cuestión de moral, de ética personal, y eso es más complicado.
#97 No maduran con la edad: maduran con lo que les pasa.
Si nadie les para los pies en la vida, seguirán siendo unos cabestros. Nuestro posteador le ha enseñado una lección de respeto que sus padres no tuvieron huevos de enseñarle a tiempo.
Que esa hostia viniera con interés acumulado ya es otro asunto.
#94 👩 Les frases rotundes en afers socials sempre estan equivocades...sempre!
Com a mínim comets l'error de generalitzar indiscriminadament. Les persones i les situacions són molt variades...bona part de l'assetjament vé molt condicionada per la situació.
I sovint els assetjadors no ho fan per plaer...de vegades és per una enemistat personal molt forta.
#0 La típica historia gay no correspondida.
Las hostias se las queda, tú tranquilo, se ha hecho justicia
#6 cre que muchos por aquí confundís "venganza" con "justicia"
#21 También se confunde la "rabia" con la "venganza".
#21 #42 y la merluza con la pescadilla.
#42 esto no es una película de super héroes, no hay honor en ninguna pelea, así que si me sueltan una hostia se la devuelvo tantas veces como haga falta para que nunca más quiera volver a hacerlo. El chico no se vengó, simplemente se defendió, tarde, pero lo hizo.
#21 Cuando has sido la víctima, me tomaré el derecho de la venganza, aparte del de la justicia. Muy bien hecho y ojalá hubiera recibido más. Si yo me encontrara a mis bullys, les haría lo mismo sin compasión alguna... y nada de ojo por ojo, ojo por 2 piernas y la cabeza en una pica.
#85 👩 Sí...com bé demostres un assetjat pot esdevenir ell mateix assetjador segons les circumstàncies.
#21 no la confundimos, en este caso sabemos que lo primero es mucho mas satisfactorio que lo segundo.
Bien hecho #0, deberíamos de hacer una colecta en caso de que tengas que pagar algo en el juicio + unas cañas por puto jefe.
#0 Yo te saco casi una década y también pasé lo mismo que tú. Lo que te ha pasado es lo normal. Es ese instinto homicida que todos tenemos, pero que generalmente está neutralizado. Pero si se reciben demasiados estímulos, al final salta.
#5 tienes razón. Si no fuera por el modo multijugador del call of duty, no quiero ni pensar como estarían las calles.
1) Fue defensa propia. Lo había estrangulado y tirado al suelo y no sabía con que podía seguir.
2) Todo, el X, el Z, el protagonista... lo siento porque el autor está aquí... me parece de crios de 14 años. E incluye a los "papis".
#35 El juez suele entenderlo así: Cuando hay contusiones, ojos morados, labios partidos, huesos rotos, tienes todas las de perder. Aunque el otro te haya estrangulado hasta dejarte inconsciente, haya amenazado o tuviera un arma. Solo cuentan los partes médicos.
Hay que tener cuidado con estas cosas, porque los malos se lo saben y esperan que les sueltes una bofetada para luego denunciarte y exigirte indemnizaciones, que pueden llegar a ser cuantiosas.
#40 Por suerte hay un testigo más. Probablemente la versión de esa tercera persona sea decisiva a la hora de dictar sentencia.
Aparte de eso, creo que la cagó en dos cosas: la primera volver a quedar con él (todos hemos tenido amigos abusones de pequeños y lo mejor es romper los lazos) y la segunda devolverle la agresión, aunque entiendo por el relato que todo saliese así de mal (alcohol+situación límite..).
No se si es buena idea/táctica o no, pero yo en la infancia, tenia muy claro que a los abusones, el primer día, no el segundo el tercero... el primer día, había que plantarle cara e intentar devolverle las hostias que te da. Se hacen fuertes con el miedo de los demás. Si se dan cuenta de que no es tan fácil, que solo con amenazar no sirve y que si me quieres quitar el bocata, te va a costar un rato, se lo piensan. También es verdad que enseguida conectan el radar de nueva victima y a ti te dejan, pero van a por otros.
#50 es lo que hay que hacer, te haran más daño cuando les plantes cara, pero no les apetece recibir dolor todos los días, aunque ganen la pelea
#0 Leí tu enlace en Hola, he sufrido acoso escolar (bullying) durante primaria, secundaria, y F.P. Te respondo
Hola, he sufrido acoso escolar (bullying) durante ...
Ante todo, siento por lo que has pasado, tanto hace diez años como la última agresión de ese imbécil. Hay ciertas personas que con suficiente esfuerzo y a base de tiempo, son capaces de sacar lo peor de nosotros mismos. Veo que estabas tan metido en esa relación tóxica que lo tenías normalizado. Te voy a dar un consejo que a mí me sirvió: nunca admitas que nadie te encasille en el rol de víctima, siempre defiéndete a la primera, y corta esas mierdas de raíz.
Tú has hecho más por educar a ese bestia con una hostia (más intereses) que lo que sus padres han hecho jamás.
Es una pena que haya tenido que pasar esto (que reaccionaras y explotaras de forma violenta) pero cuanto antes, mejor. Empieza a replantearte quién es tu amigo y quién no.
No sé qué más decirte, salvo que no te permitas tener que explotar más veces en el futuro, y reacciones a tiempo frente al abuso
Un abrazo
#48 Muchas gracias, de verdad.
Un abrazo!
PD: Siento mi escueta respuesta, pero voy con prisa.
#48 Otra cosa, no salgas con acosadores: no son tus amigos. El que hace eso de pequeño es un tarado abusón siempre, de mayor, también. Como se ha visto en este caso, sin ir más lejos. ¿A que no tira al suelo y se pone a pegar a un tiarrón de 2 metros? El que es abusón de pequeño no tiene moral, ni ética, y de mayor es muy difícil que haya cambiado. Al final sale por algún lado.
Cuando le clavas un lápiz en la mano al abusón con todas tus fuerzas se acaba el acoso.
#30 Eso lo hice yo en 2º de Egb! Pobre abusón, como lloraba, mano de santo, nunca máis!
#83 Eso fue lo que hice yo. Al que se lo hice mide hoy en día 2.05 m y yo 1.75 , todavía lleva la punta del lápiz en la mano, no se la sacaron.
Pues nada, espero que os caiga una multa a los dos. Por no saber arreglar las cosas como gente adulta.
#62 Y como se arreglan esas cosas, con Mastercard o Visa?
Lo importante es que te sientes reconfortado y has hecho lo que siempre has querido y nunca te habías atrevido. Eso no tiene precio
Que le den por el puto culo amigo. No te vayas a sentir culpable.
En mi trabajo hay uno que a amenazado a media empresa de muerte (incluido a mí) hasta que ha dado con un compañero que le ha soltado un par de ostias. El tío se auto lesiono y lleva un par de días ingresado en el hospital y va a denunciar a este compañero. Sin comentarios. Aun así la empresa no le ha despedido.
Una putada que te halla denunciado, pero no creo que debas sentirte mal por devolverle la agresion, creo que has hecho bien.
La muerte, no es un consuelo.
Mejor que viva, muchos años, que viva con esa mierda de conciencia y valores que hace que le llamen X.
Vive X, vive largo y sufre tu propia ignominia.
#0 Siento lo que se te viene encima a nivel legal, a ver si tienes suerte y X tiene antecedentes por otras peleas.
Aléjate de gente como él, aléjate de todo aquel que quiera usar la violencia como parte de su humor y sus noches de fiesta. Hace unos años tuve una movida con un tontaco que se creyó que era muy gracioso hacerme llaves en manos y muñecas para demostrar que era más fuerte que yo.
Y lo era, pero no esperaba que a sus pacíficas llaves yo respondiese con una bofetada en su cara. Tuve "suerte" y él y todos los que estaban ahí comprendieron que una bofetada es una reacción lógica ante una llave en el brazo, un poco de mala suerte y hubiésemos acabado pegándonos en medio de nosecuanta gente.
En fin, que de verdad, evita a todo aquel que en sus noches de fiesta tiene que romper cosas, insultar a otros o demostrar lo chungo que es. Te ahorrarás problemas, hacia los 20 años yo (y muchos de mis amigos) tuve que elegir entre unos amigos u otros y diez años después no me arrepiento de mi decisión.
#44 lo mismo, y eso que en mi caso no han pasado ni 10 años. Los primeros siguen siendo unos paletos fracasados y los segundos gente interesante y decente.
Yo mas bien diría que "X" fue quien destruyo la relación, al regresar a los abusos del pasado, y no #0
#49 Pero ¿qué relación?
A mí ni se me ocurriría llamar "amigo" al tío que me ha jodido de pequeño. Que se haya estropeado la "relación" es lo mejor que le podía pasar al autor.
¿Se considera una amistad cuando una persona que te estrangula y te tira al suelo te dice que le des un puñetazo para compensar? Estamos locos? Alguien pensaba que de ahí saldría una amistad mentalmente sana? No jodas.
Yo no he podido pasar página con esa gente. Los que me hicieron bullying de pequeño tienen mi cruz de adultos y les tengo un asco tremendo. No consideraría nunca amistad con ellos.
#74 Es el concepto de "amistad" que tienen algunos garrulos: que te puedas dar de hostias tranquilamente y luego arreglarlo con unas cañas
#75 Aún peor que las cañas. Que le devuelvas la agresión
La hostia ya no se la quita nadie. tu te has quedado "reconfortado" y el juicio quedara en nada. El juez os mirara con una cara como diciendo... ¿por esa gilipollez saturais la justicia?
bah... nada. Hiciste lo que te salio. ya esta.
A mí cuando me pasó algo así, lo devolví. Resulta que el tipejo era hijo del director, pero al final no me pasó nada (anda, que el director tampoco tenía nada que ocultar ni nada, en las clases de piano si iban las chicas solas, las intentaba manosear; de hecho yo iba con una amiga a clase de piano para tenerle vigilado).
#0 Estoy a la espera del juicio.
...Y te van a condenar a ti.
Asunto actual: X es un poco psicópata parece. En cuanto al juicio, si te provocó y agredió antes seguro que tu defensa tira de ahí, sumado a que no es grave y tal... creo que quedará en nada o en muy poca cosa (para ambos). Asunto anterior: deberías hacértelo mirar porque ese impulso puede volver a repetirse o repercutir en tu vida más adelante. Todos acudimos a los tribunales algunas vez, pero no es lo mismo tener ir por ''chorradas'' que ir por una agresión.
#46 ¿Tú no eres abogado verdad? Si no sabes de lo que hablas, no hables como si yo fuera un informático tampoco te digo que formatees tu disco ante un error de Windows...
#72 Pues...
Gracias por tu testimonio. Suerte en el (injusto) juicio.
Lo que yo haría sería empezar a recabar testimonios de todos los acosados por él. Y los llevaría al juicio para demostrar el carácter violento y agresivo de este sujeto. Y le metería una nueva demanda colectiva por acosador.
Ya verás cómo además, desiste del juicio en que te ha metido.
Me ha venido está canción a la memoria.
https://g.co/kgs/RlHDJD
Perdón por el offtopic, pero tal vez a alguien le guste
Si es tal como cuentas hiciste bien, lástima que no le dieras algunas hostias más ya que estabas. Suerte con el juicio
#73 Yo no estoy de acuerdo. Esa no es una reacción admisible en una persona adulta.
#82 Pues con 20 años si que tenemos gente madura y responsable como para pensarse en retrasar el derecho a voto a los 21.
#82 Pues tienes razón, es más te he votado positivo, pero la verdad es que no puedo negar que me hace gracia la idea de que un abusón reciba de su propia medicina
#82 Es una reacción perfectamente entendible en una persona adulta traumatizada de por vida. El Juez debería condenar a #0 a recibir tratamiento psicológico para superar el trauma.
Mucho ánimo! y que vaya bien el juicio. Seguro que al final queda en nada.
Tu amigo X no es muy normal si te agrede "per si", y no es excusa que esté borracho. También te digo que no veo muy normal que afloren tantos sentimientos negativos con sucesos que ocurrieron de niños y con niños(peleas, insultos...). Demasiado rencor acumulado. Quizás para yo entender mejor lo que ha sucedido, es que ni erais tan niños cuando ocurrieron los abusos por parte tu extraño amigo X, ni tan adultos cuando volvisteis a retomar la relación.
Que le follen!
http://cdn.memegenerator.es/imagenes/memes/thumb/1/54/1542713.jpg